“Madero” utzi gaitu

“Madero” utzi gaitu
martxoa 29, 2020 No Comments Albisteak,Iritzia ekimena

40 urte baino gehiagoz ezagutu arren, asko igaro ziren bere benetako izena ezagutu gabe: Antonio Salinas. Ezagutzen zutenentzat, bere izena “Madero” zen. Eta norbaiten aurrean agertzen zenean, honela egiten zuen: “Madero, baina zuhaitzekoena, ez uniformekoena. Ez gaitezen nahastu “.

Bere ehun kilo gizatiar eta dezente gehiago joan zaizkigu, eta elkartasunezko sentimenduak zituen mundu guztiekiko. Alde Zaharreko auzo-elkartean, zeinaren aita fundatzailea izan baitzen, auzo horretan izan baitzuen beti bihotza. Ondoren, Sanduzelain, gaur egungo auzoan, perrexila izan zen mugimendu guztietan. Gaur egun, burubelarri zegoen biribilgunea oinezkoentzat jartzea aurrera ateratzearekin, zirkulazioa lurperatzearekin eta plaza egitearekin. Proiektuaren planoak erakutsi zizkigun, zuhaiztiz eta eserlekuz josiak aitona-amonentzat. Udaleko zinegotziek bazekiten tematia zela.

Frankismoaren aurkako militantea, eta finena, hirurogeita hamarreko hamarkadan. Poliziak fitxatuta zeukan, baina bera ere bai. Berarekin izan zuen bere hartuemana eta daka. Horren lekukoak daude. 1978ko sanferminetan beste zurak, uniformedunak, hil zuen German Rodriguezen laguna eta laguna (LKI) izan zen. “Arima hautsi zidaten”, esan zidan Sanferminetako 78ko bilera baten ondoren: gogoan!. Eta Martin Villari lepotik heldu ezinik joan da. Ez kezkatu Madero. Egia bihurtzen saiatuko gara.

Nahikoa lan ez bazuen ere, erretiroa hartu ondoren istilu berrietan sartu zen. Jantoki Sozialean, Paris 365ean, euren jarrera eta eskuzabaltasuna ezagutu zuten: “Jende honi eskua eman behar diogu bitartean, iraultzaren kontu hori luzerako doala ematen baitu”, zioen. Nafarroako Ondarearen Defentsarako Plataforman ere, Elizak lapurtutako ondasunak itzultzea aldarrikatu du: “Apaiz hauek ez dira aldatuko bizitza zakarrean”, esan du. Egun batean, Sanfermin-78ko gure bileretatik agertu zen: gogoan!, eta ez zen hura botatzeko modurik izan, ezinbestekoa bihurtu baitzen.

Oinarrizko militantea. Beti lurra jotzen, jendearekin batera. Pauso laburra eta begirada luzea. Intendentzian eta logistikan masterra, zeren “hainbeste gauza alde batera utzi eta egon behar da!”. Hori guztia bere bibotearen atzean ezkutatzen zuen harropuzkeriaz eta umorez jantzirik, bere mintzaldietako asko era horretan apostilatu ohi zituen. Nondik ateratzen zuen gizon honek hainbeste hitz-joko, esaera zahar eta jazoera?

Min egin digu zure ibilerak, Madero. Min handia. Baina ez kezkatu, pasatuko zaigu. Sentitzen dugu aurretik eraman zaituen zomorroak ez digula utzi esaten zenbat maite izan zaitugun. Eta Ima eta Jone zure maitasun handiei eta Jandro, Pili… Zure saltsa guztiak mugitzen jarraituko dugu zure ametsak elikatzen jarraitzeko, bakar bat ere utzi gabe, gureak ere badirelako. Adiorik ez!

Iruñea, 2020ko martxoaren 29a

About The Author

Leave a reply

Zure e-posta helbidea ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak * markatuta daude